Kadaşı müridi kumaru çıkıp, selâm kıldı ötrü közi yaş saçıp
Kardeşinin müridi Kumaru çıkıp, onu göz yaşlan ile karşıladı.
Yorıp keldi utru ayur ay kadaş, muyan bersü teñri köñül kılma fâş
Ona yaklaşarak : — Ey kardeş, gönlün yaralanmasın, sabırlı ol, Allah ecrini ihsan eder — dedi —
Kadaşıñ keçip bardı kodtı ajun, sen inçin tirilgil yaşağıl uzun
Kardeşin göçtü-gitti, bu dünyayı terketti, Tanrı sana sağlık ve uzun ömürler versin.
Ulıma sen emdi seriñil tıdın, tirigke çıkış yok ölümde adın
Şimdi sen ağlayıp-inleme, sabret, kendine hâkim ol, hayatta bulunanlar İçin, ölümden başka çıkar yol yoktur.
Tuğuğlı ölür ök sevüg cân barur, kerek beg kerek kul ne savçı kalur
Her doğan ölür, sevgili can gider, dünyada ne bey, ne kul, ne de peygamber kalır.
Biziñe anunmış-turur bu ölüm, ölümke itig yok azu berk tolum
Bu ölüm bizim içinde hazırlanmıştır, ölüme karşı bir çâre veya müessir bir silâh yoktur.
Ünün sığtadı eştip ögdülmiş e, urundı tokındı akıttı yaş a
Bunu duyan Öğdülmiş feryâd ederek, döğündü ve göz yaşı döktü.
